Znieczulenie zewnątrzoponowe znosi odczuwanie w pewnych odcinkach ciała. Podaje się je w kilka miejsc w zależności od miejsca, które ma być operowane. Najczęściej stosowanym i najbardziej znanym pacjentom jest odcinek lędźwiowy kręgosłupa. Anestezjolog przed zabiegiem znieczulającym dokładnie wyjaśni cały proces podawania znieczulenia zewnątrzoponowego, by pacjent bez stresu poddał się zabiegowi.
Czy takie znieczulenie zewnątrzoponowe jest bezpieczne?
Krążą wśród pacjentów przeróżne opinie. Co jest prawdą?
Jest to znieczulenie miejscowe i polega na podaniu do środka kręgosłupa, do tzw. przestrzeni zewnątrzoponowej leku miejscowo znieczulającego. Sam lek do przestrzeni zewnątrzoponowej w pobliżu nerwów przewodzących ból, a które przebiegają przez tę przestrzeń i wstrzykuje się do przestrzeni zewnątrzoponowej poprzez cienki, polietylenowy cewnik (przewodzik, rurkę) o średnicy ok. 1 mm, którego końcówka została umieszczona / tkwi w przestrzeni zewnątrzoponowej.
Lek hamuje odczuwanie bólu przez nerwy i nie jest odczuwany przez pacjenta. To znieczulenie stosuje się w trakcie zabiegu operacyjnego, ale jest także kontynuowane w okresie pooperacyjnym w celu zwalczania bólu pooperacyjnego.
Znieczulenie zewnątrzoponowe może być założone w czterech odcinkach kręgosłupa:
1. odcinku szyjnym
2. piersiowym
3. lędźwiowym
4. krzyżowym
Zastosowanie znieczulenia zewnątrzoponowego
1. Zabiegi operacyjne na kończynach dolnych
2. Zabiegi naczyniowe-operacje pomostownia naczyń biodrowych
3. Operacje tętniaków aorty
4. Zabiegi usunięcia żylaków kończyn dolnych
5. Zabiegi operacyjne w obrębie jamy brzusznej
6. Zabiegi w obrębie klatki piersiowej — zabiegi z zakresu torakochirurgii (operacje płuc), zabiegi z zakresu kardiochirurgii
7. Zabiegi urologiczne
Jak każda ingerencja w ludzkie ciało ma ono również i swoje minusy.
Powikłania, które mogą się zdarzyć przy wykonywaniu znieczulenia zewnątrzoponowego:
1. Ból pleców.
2. Wymioty i nudności.
3. Zatrzymanie moczu – trudności z oddawaniem moczu.
4. Uogólniony świąd całego ciała.
5. Niezamierzone pozostawienie końcówki cewnika w przestrzeni zew.oponowej.
6. Przebicie opony twardej z następowymi bólami głowy.
7. Powstanie krwiaka w przestrzeni zew.oponowej, z następowymi ubytkami (porażeniami) neurologicznymi.
Prawdopodobieństwo powstania krwiaka po znieczuleniu wynosi mniej niż 1:150 000, zaś po znieczuleniu podpajęczynówkowym mniej niż 1:200 000.
8. Zapalenie mózgu i opon mózgowo rdzeniowych.
9. Zespół tętnicy rdzeniowej przedniej – powstają ubytki neurologiczne.
10. Prawdopodobieństwo powikłań neurologicznych opisanych w czterech ostatnich punktach jest bardzo, ale to bardzo niewielkie.
Zaufajmy swojemu anestezjologowi, jego doświadczeniu i stosuj się do jego zaleceń.
Jak widać znieczulenie zewnątrzoponowe nie jest tylko stosowane w znieczuleniu w trakcie porodu!
Redaktor Naczelna Anna Jaskiewicz
„Uzewnętrznij swoje piękno świadomie!”
Treści z naszego portalu są jedynie wskazówkami dla pacjentów i mają za zadanie polepszenie kontaktu z lekarzem. Nie są to treści edukacyjne. Administratorzy portalu nie ponoszą żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych na naszych stronach. Wszelkie treści umieszczane na niniejszej stronie internetowej chronione są prawem autorskim.
